Nieuw Zeeland, het Noordereiland

Hallo allemaal,

En we zijn alweer aan het tweede deel van Nieuw Zeeland begonnen. Het lijkt steeds sneller te gaan. Na een bootreis van 3,5 uur kwamen we aan op het Noordereiland, in Wellington. Hier hebben we het Te Papa museum bezocht wat je een mooi beeld geeft van Nieuw Zeeland van nu en vroeger. Daarna zijn we naar de kostuum, masker, voeten, trollen en andere figuren makers van Lord of the rings ( en oa avatar, Chronicals of Narnia en district 9) geweest. We hebben nog even zoek de verschillen gedaan door allebei langs een trol te gaan staan, jullie mogen zelf de verschillen bepalen;)
Verder hebben we heel de dag hartstikke lam in de camper gelegen, we waren allebei erg moe van de afgelopen dagen en ook wel van het feit dat we al enkele maanden op reis zijn.

Om de lamme dag af te sluiten hebben we heerlijk uitgeslapen, waardoor we fris en fruitig naar het Kaitoke NP gereden zijn. In dit NP is Rivendell opgenomen (het elfen dorp uit Lord of the Rings), hier was echter niet veel te zien dan borden die je proberen een beeld te geven van rivendell. Verder bleek dat het grotendeels met computers is gemaakt en vrijwel alleen de bomen die je in de film ziet van hier zijn. Maar goed, het was leuk om gezien te hebben. Verder hebben we in het park nog een wandelroute gelopen om daarna richting de Tui Brewery te vertrekken (tui bier uit NZ).

De volgende dag zijn we begonnen in het nationale oorlogsmuseum, een erg goed opgezet museum met informatie over verschillende oorlogen, wapengeschiedenis, medailles, et cetera. Hierna reden we door naar Tangoriro NP, waar we de Tangoriro crossing wilde lopen maar deze duurde 6-8 uur en daar hadden we A maar krap aan te tijd voor en B hadden wij echt geen zin in zo'n lange tocht. We kozen ervoor om met een skilift de vulkaan Ropehua op te gaan, om deze vervolgens verder te beklimmen tot aan de top voor een de skyline van Tongoriro NP. Het was een vrij zware tocht, er was vrijwel geen pad en je klom over rotsen, sneeuw, water, opgedroogde lava en dergelijke heen. Eenmaal boven was het uitzicht wederom adembenemend! Naast het feit dat we uitzonderlijk goed weer hadden en onze berg niet in de wolken was verstopt (zoals 90% van de tijd) konden we heel het NP bekijken. We hadden onder andere uitzicht op de vulkaan Ngauruhoe (oogkwalen mount doom uit Lord of The Rings) en een aantal kraters. Dit was zeker weten een van onze hoogtepunten van de reis!

We reden de volgende dag naar Taupō, waar we onderweg rook uit een vulkaan zagen komen. Dit was apart om te zien maar niet gek aangezien in dit gebied (inclusief 'onze' vulkaan) actieve vulkanen staan. In Taupō zijn we naar de Huka Falls gegaan, een mooie helder blauwe waterval.

De dag daarop moesten we vroeg op, we gingen naar naar de Lady Knox Geyser in het Wai-O-Tapu park. Een Geiser die met een beetje hulp van zeep kokend water naar boven spuit. Daarna gingen we het park in, een vulkanisch gebied wat qua geur het meeste weg heeft van rottende eieren. We liepen langs verschillende kraters, poelen, terrassen, paletten en stomende substanties. De foto's zullen je een betere uitleg geven. De kleuren omstaan door verschillende mineralen zoals zwavel (geel), antimonium (oranje) en silicium (wit). Heel gaaf om te zien, iets minder om te ruiken maar vooral apart als je denkt dat wat je ziet eigenlijk de binnenkant van onze aarde is. Na het bekijken van de kokende modderpoel zijn we doorgereden naar het Orakei park, komt vrijwel op hetzelfde neer maar had hele andere kleuren. Onderweg achtervolgde de geur van rottende eieren ons nog steeds, zelfs met alle ramen en roosters dicht maar goed je raadt het al.. Wij waren het die zo stonken? De dag hebben we afgesloten in het vulkanisch centrum, hier leerde we over het ontstaan van aardbevingen, vulkaanuitbarstingen en tsunami. Daarnaast konden we zien hoe een geyser werkt en hebben we in een aardbeving simulator gezeten die gelijk stond aan de aardbeving in Christchurch (6.5 op de schaal van richter). Ook konden we met radars de activiteiten van de vulkanen zien en zagen we dat NZ vrijwel dagelijks te maken heeft met aardbevingen. Wij hebben er natuurlijk geen verstand van maar het is maar een raar idee, neem bijvoorbeeld Auckland,die stad die gebouwd is op meer dan 40 vulkanen..

De volgende dag zijn we doorgereden naar Roterua, waar we een levend Maori dorp hebben bezocht. Dit dorp, waar het Maori volk dus nog leeft, is gebouwd in vulkanisch gebied. Nadeel is, als je het ons vraagt, echt de geur maar ze maken optimaal gebruik van de omgeving zo koken ze bijvoorbeeld hun maaltijden in de poelen en ze baden in het hete water. In het dorp werden verschillende dansen en liederen voor ons opgevoerd met als hoogte punt de Haka, de oorlogsdans van het Maori volk. De naam van het dorp is trouwens: Tewhakarewarewatangaoteopetauaawahiao, probeer dat maar eens uit te spreken;)

Vulcanic valley was de volgende bestemming, wederom een vulkanisch gebied gelegen in een soort bos. We maakte hier een wandeling van ongeveer twee uur, daarna hebben we het dorp Roterua verkend en kaartjes gekocht voor een rugby toernooi!

De volgende dag zijn we naar de National 7s gegaan, rugby! Dit is een toernooi waar verschillende nationale teams van NZ strijden om kampioen te worden. Wat een sport is rugby zeg, het gaat er hard aan toe, de spelers zijn beren van mannen en vrouwen en als er eentje een flinke beuk krijgt van de ander staan ze op en lopen ze weer net zo hard verder. Erg leuk om geweest te zijn en na wat zoeken kwamen we erachter dat het internationale 7s toernooi in Las Vegas gehouden wordt en ja... Op het moment dat wij er zijn! Aangezien daar de beste clubs van de wereld spelen (all blacks, australie, Engeland, zuid Afrika, etcetera) zijn we zeer zeker van plan om daar even een kijkje te gaan nemen!

Aangezien we weer wat hebben geschoven in de planning zijn we nog een dagje rond Roterua blijven hangen, hierdoor konden we naar, ohinimutu wederom een levende Maori Village gebouwd op vulkanisch gebied. Het mooie aan deze dorpen is dat je echt hun manier van leven en hun cultuur kan bekijken in plaats van het kijken naar een voor toeristen opgezet dorp.

Na Roterua zijn we doorgereden naar Taiuru, een plaatsje in de Cormandel streek. Na en toch best wel lange rit en een kleine week camperen zonder toilet / douche en stroom kozen we hier voor een camping met alle gewenste voorzieningen. Vervolgens hebben we voornamelijk van de zon genoten :)

De dag erop stond Hot water beach op de planning. Bewapend met bikini, zwembroek en een schep liepen we naar het strand en wat was het daar druk! Na een tijdje kregen we een plekje aangeboden van mensen die weg gingen. En daar zaten we in onze eigen (met een hulp van onze voorgangers) gegraven Spa! Nu snapte we ineens waarom het zo druk was, want wat was dat heerlijk maar ook apart. In de grond onder ons ligt een gigantische hete steen die het water boven hem tot het een temperatuur tot 140 graden brengt. Dit water borrelt naar boven en door het te vermengen met koud water biedt het ons een heerlijke Spa! Daarna zijn we naar Chathedral cave gelopen, een stevige wandeling maar meer dan de moeite waard! Helder blauw water in een prachtige omgeving, wat wil je nog meer!

De volgende dag was een rij dag, na 6 uur rijden kwamen we aan in Waitope Forest. In dit bos staan de gigantische Kauri bomen. We hebben in het bos gekampeerd, morgen gaan we het verder verkennen. Door middel van een walkingtrack, waarvoor we eerst onze schoenen moesten 'ontsmetten' zodat de bomen veilig bleven, hadden we de mogelijkheid om de vier zusters, de op 7 na grootste boom en de op 2 na grootste boom te zien. Inderdaad wat zijn ze groot! Echt jammer dat je dat op de foto's niet terug ziet, we konden ook niet dichtbij de boom komen want Het schijnt dat als je dicht bij de boom op de wortels staat de bomen daar niet tegen kunnen en dood gaan. Bij de op 7 na grootste boom kon het wel, daar hadden ze een pad gemaakt. Na deze route zijn we naar de grootste levende Kauri boom gegaan, die niet zo breed leek maar wel erg hoog (hoogte: 51,5 m en breedte: 13,8m) . Na dat we het bos hadden verkent zijn we naar Auckand gereden.

We moesten nog steeds een kiwi zien, het lokale dier van NZ. Vandaar dat we naar Auckland zoo zijn gegaan en dat was meer dan de moeite waard! Het is een (of misschien zelfs wel de mooiste) dierentuin die we allebei ooit hebben gezien! De dieren hebben hier ruimte om hun benen te strekken, hun leefomgeving is tot in het perfecte nagebootst, de verblijven en het park zijn brandschoon en de dieren worden, waar de natuur dat toelaat, bij elkaar geplaatst. Alle dieren zijn hier 'tam' zo worden bijvoorbeeld de luipaarden iedere ochtend uitgelaten en de olifant heeft naast een rondje door het park schilderen als favoriete bezigheid. Wij hebben het niet gezien, waarschijnlijk vanwege het grote concert dat zich naast de dierentuin afspeelde.

De laatste dag met de camper hebben we wederom afgesloten met tassen inpakken, opruimen en poetsen. Tegelijkertijd kon Nick vliegtuigen bekijken die over ons hoofd heen vlogen bij de 'airplane lookout' waar we stonden.

Als laatste hadden we nog twee dagen in Auckland. Er vallen een aantal dingen op aan deze stad, de skytower, de karakteristieke oude gebouwen en vulkanen. Na wat te hebben rondgelopen in de stad zijn we naar de skytower gegaan. Doordat ze ons allebei aanzagen voor een student konden we met een mooie korting de skytower bezoeken, voor 2 dollar extra konden we in de avond nog een keer. De lift van de toren had voor een deel een glazen bodem en zo ook het observatiedek. Het duurde even maar uiteindelijk hebben we er allebei over heen gelopen en opgestaan. Het blijft een raar idee om op glas te staan op 220 meter hoogte.. De echte gekken konden ook van de toren afspringen (recht naar beneden tot je op de grond komt) of over de toren heen lopen. Het zag er gaaf uit maar wij hebben het gewoon bij de glasplaten gehouden :) In de avond wilde we de zonsondergang gaan bekijken maar het was wat bewolkt helaas maar alsnog leuk om een verlicht Auckland van boven te bekijken.

En dan is het toch echt zo ver, het moment dat we afscheid moeten nemen van een land waar het bijzonder is als een weg meer dan twee banen heeft, waar geen enkele route saai is, waar de natuur prachtig en bijzonder is, waar iedere dag aardbevingen zijn, waar het volk ontzettend vriendelijk en behulpzaam is, waar natuurverschijnselen zijn die nauwelijks of nergens anders voorkomen, waar ze prachtige dieren hebben, waar het rustig is, waar meer schapen en koeien dan inwoners leven, kortom het land waar wij verliefd op zijn geworden! We komen hier ooit nog terug, dat weten we zeker maar voor nu staat eerst een ander avontuur op het programma, The USA! En dat begint bijzonder aangezien we (waarschijnlijk) de langste dag uit ons leven gaan mee maken: we vliegen 20 januari om 23.00 uur van Auckland naar Los Angeles waar we 20 januari om 14.00 aankomen en daarbij zitten we 12 uur in het vliegtuig!

In het volgende verslag lezen jullie vast hoe dat is verlopen!

Lieve groetjes uit (nu nog) Nieuw Zeeland!